My sister story Episode4 ชีวิตของฉัน ตอนที่4

หลังลืมตาดูโลกได้อายุครบเดือน แม่กับยายก็พาฉันกลับมาอยู่บ้านที่กาฬสินธุ์ ช่วงที่ยังกินนมแม่ ฉันเป็นเด็กที่น่ารักมากๆ เอาวางไว้ตรงไหนก็อยู่ตรงนั้น ไม่ร้องกวนไม่งอแง ทำให้แม่มีเวลาในการทำงานอย่างเต็มที่ ยายบอกว่าช่วงกลางวันฉันกินนมแม่ตอนสองโมงเช้า เสร็จแล้วแม่ก็ไปสีข้าว กว่าจะเลิกก็เที่ยงวัน ตอนนั้นฉันถึงจะได้กินนมแม่อีกรอบ ช่วงเย็นก็ประมาณสี่โมงเย็นถึงจะได้กินนม ทรหดกันทั้งแม่ทั้งลูก

                    ยายบอกว่าฉันเป็นเด็กทารกที่แปลกกว่าเด็กทารกคนอื่นๆ เพราะนอกจากจะไม่ร้องโยเยก่อกวนพ่อแม่และญาติให้ปวดหัวเล่นแล้ว เวลาที่ญาติมาหยอกล้อเล่นด้วย เด็กอื่นๆจะยิ้มจะหัวเราะ แต่ฉันเงียบ...ประมาณว่า ไม่มีสัญญาณตอบรับจากทารกที่ท่านเรียก (แปลกจริงๆ สงสัยตอนเกิดแหกปากร้องนานไปหน่อย ตอนโตเลยขี้เกียจร้องไห้ เพราะร้องไปก็ไม่มีใครสนใจ เศร้า สงสารตัวเองตอนเด็กจริงๆ)
         
                    ฉันก็กลายเป็นเด็กนิ่งๆเงียบๆอย่างนี้มาเรื่อยๆ จนอายุครบ 8 เดือน เด็กอายุเท่ากันเค้าคลานกันได้ตั้งแต่ 7เดือนแล้ว แต่ฉันยังไม่ยอมคลาน (อะไรจะขี้เกียจขนาดนั้น) แต่แล้วสิ่งที่ทุกคนต้องตกใจคือ ฉันข้ามขั้นตอน ฉันไม่คลานแต่เดินได้เฉยเลย (ฉันคงติดนิสัยทำอะไรข้ามขั้นตอนมาตั้งแต่ในตอนนั้น จะมีใครเป็นเหมือนฉันบ้างไหมนะ???) แต่หลังจากนั้นฉันก็ไม่มีอะไรที่พิเศษแตกต่างไปจากเด็กอื่นๆเลย
                                                                                                            จบตอนที่ 4
แล้วตอนต่อไปจะเขียนช่วงวัยไหนดีนะ
ขอเวลาไปสัมภาษณ์ผู้เฒ่าผู้แก่ในครอบครัวและในหมู่บ้านก่อนนะ แล้วจะหาเรื่องที่น่าสนใจมาอัพ ให้ได้อ่านกันเล่นๆแก้เซ็งราคาน้ำมันพืช


http://deathmoon.exteen.com/20110223/entry